Sjaan 45 jaar
Honden weten precies wat er in je omgaat. Mijn Saartje is al 15 jaar mijn trouwste vriendin. Ik zou niet weten wat ik zonder haar moet. Zij is de reden van mijn bestaan. Ik word al emotioneel als ik eraan denk dat ik het wellicht over een tijdje zonder haar moet doen.
Martine 42 jaar
Noa en Sophie neem ik altijd mee naar m’n werk! Ik kan echt niet een hele dag zonder ze! Nee zeg, ik moet er niet aan denken. Ik ben zo gek op ze dat ik zelfs m’n baan erop heb uitgezocht. Tijdens mijn sollicitatiegesprek heb ik al aangegeven dat het meenemen van mijn schatjes echt een voorwaarde was, anders zou ik het niet doen. Gelukkig was dat geen probleem. Ze zijn allebei heel rustig en zorgen voor een prettige sfeer op de afdeling. Iedereen, van de koffiedame tot de boekhouding, is gek op mijn schatjes.
Gabriel 38 jaar
Ik heb een autistische zoon, hij is nu acht, maar jeetje wat hebben wij ons een zorgen gemaakt over hem. Zoals jullie wellicht weten is het met autisme lastig om een sociaal leven op te bouwen. Nou ik kan je vertellen dat een ongelukkig kind het ergste is wat je als ouder kan overkomen. We hebben nu Budo. Budo heeft Dylan uit een isolement gehaald. Ik heb die jongen zien opbloeien. Dylan vertoonde agressief en onwillig gedrag, maar door Budo lijkt hij te ontspannen en verlicht Budo zijn bestaan. Ik dank god op m’n blote knieën voor deze hond die het leven voor ons hele gezin draaglijker heeft gemaakt. Verder werk ik bij de beste Makelaar van Rotterdam: Voorberg. Ook daar hebben we een hond.
Pleun, 58 jaar
Zelf heb ik een slagerij en dat is mazzel voor Foef. Ik ben zo gek met die hond. Iedere dag neem ik een lekker vers en mals stuk vlees voor hem mee. De hele dag verheug ik me op het moment dat ik het hem kan geven. Ik kan hem niet blijer maken.
Remco, 39 jaar
Voor mij was het aanschaffen van een hond heel speciaal. Ik had al contact met de hondenfokker, want ik wilde een echte stamboom, een hond op niveau zullen we maar zeggen. De moeder van Beau was zwanger en ik mocht bij de geboorte van de pups zijn. Natuurlijk hielden de fokkers me op de hoogte van de voortgang van de zwangerschap, en op het moment van bevallen werd ik uit een directievergadering geroepen dat het zover was. Dus ik rij met 180 km per uur in m’n porsche naar de fokker en was net op tijd. Het was zo’n speciale gebeurtenis, ik zie het nog voor me. Ik heb letterlijk met m’n blote handen mijn Beau uit z’n moeder getrokken. Wat mij betreft een hele bijzondere ervaring die ik niet zo snel zal vergeten. De band met Beau is ook heel speciaal en met niks te vergelijken.
Ricardo 36 jaar
Ik woon op Curacao en heb 2 honden. Ik vind ze heel lief, maar ze zijn ook echte killers. Er kan geen kat bij ons in de tuin lopen of ze vermoorden hem. Soms vind ik dat weleens zielig, maar ja wat kan mij die katten schelen. Ze zijn ook heel erg ondeugend want ze mogen niet in huis, maar als het regent doen ze dat toch, echt irritant. Ik heb liever dat ze de hele dag katten vermoorden in de tuin dan dat ze binnen bij mij op de bank zitten. Dat agressieve gedrag hebben ze geleerd van de hond van m’n zwager, die is ook zo (niet m’n zwager, maar zijn hond). Toen ze nog pups waren heeft hij er een tijdje voor gezorgd en toen is dat gedrag ontstaan, tja wat doe je eraan? Nu is de hele buurt bang voor mijn honden en ergens vind ik dat ook wel tof. Ik voel me echt trots op mijn killers.